هرچه کردند نشد!
از ما اصرار بود و از آن‌ها انکار!
اورانیوم 20 درصد را برای کارهای صنعتی، تاسیساتی و پزشکی نیاز داشتیم. هر چه کردیم ندادند. گفتیم خودمان می‌سازیم. در جلسه مذاکره همه خندیدند.
بعد از مذاکره، جلسه‌ای با بعضی از دانشمندان هسته‌ای تشکیل داده شد. همه می‌گفتند غیر قابل دستیابی است و فرمولش تنها در اختیار امریکاست. اما کاری بود که باید می‌شد. چک سفید امضا دادند به دکتر شهریاری و با اصرار بسیار..
بعد از مدتی در خبرها پیچید که ایران غنی سازی 20 درصد را انجام داده است. دکتر شهریاری کار خود را کرده بود. چک را اما پس داد. می‌گفت: آدم باید در زندگی‌اش یک کاری هم بگذارد برای خدا بکند.
مدتی بعد ترور شد. دیگر باید صدایش می زدیم شهید شهریاری...
هشتم آذر بود انگار.
اما ، سوم آذر بود. 
خبری که در رسانه‌ها پیچید، تعلیق اورانیوم 20 درصد بود...
در قبال نگذاشتن تحریم جدید و برداشتن تحریم خودرو، طلا، پتروشیمی.
به جان خریده بودند، به نان فروختیم ...